Η γαλήνια λιμνοθάλασσα της Βουλιαγμένης βρίσκεται 16χλμ. βορειοδυτικά του Λουτρακίου και δημιουργήθηκε από ταφροειδή εγκατακρήμνιση του εδάφους. Έχει μήκος 2χλμ. και πλάτος έως 1χλμ., ενώ το βάθος της υπολογίζεται έως 40μ. Ενώνεται με τη θάλασσα με διώρυγα πλάτους 6μ.

Παλαιότερα ονομαζόταν Εσχατιώτις (=έσχατη, τελευταία στη χερσόνησο) ή Γοργώπις, από το όνομα της μητέρας του Μεγαρέα, η οποία πνίγηκε στα νερά της. Κανένα ίχνος δεν διατηρείται σήμερα από την αρχαία μεγαρίτικη πολιτεία Αίγειρος, που ήταν κτισμένη στα βόρεια της λίμνης.

Σε απόσταση 30μ δυτικά του καναλιού που συνδέει τη λίμνη με τον Κορινθιακό Κόλπο ο αρχαιολόγος J. M. Fossey ανακάλυψε έναν οικισμό της Πρωτοελλαδικής Ι περιόδου. Στα βορειοδυτικά ήλθε επίσης στο φως ένας οικισμός της Πρωτοελλαδικής ΙΙ και σε απόσταση 300μ ανασκάφηκε μία οστεοθήκη της ίδιας εποχής, η οποία περιείχε 10 νεκρούς και 500 περίπου αγγεία. Διάφορα διάσπαρτα όστρακα αγγείων δείχνουν ότι την 3η και 2η χιλιετία π.Χ ζούσαν στην περιοχή σκόρπιες οικογένειες, που ασχολούνταν με τη γεωργία και το ψάρεμα.